5 obszarów do uruchomienia

Wyobraźmy sobie, że możemy w jakiś magiczny sposób uczynić wszystkie części naszego ciała niewidzialnymi, za wyjątkiem jednego układu anatomicznego, tak abyśmy mogli zobaczyć, w jaki sposób układ ten ustawiony jest w przestrzeni i jak zachowuje się podczas ruchu.

Okazuje się, że z punktu widzenia warunków anatomicznych są trzy - i tylko trzy - takie układy, które ukazują nam dokładny kształt ciała tak z zewnątrz, jak i od wewnątrz:

•    układ nerwowy

•    układ krążeniowy

•    układ powięziowy

Najmniej znany wydaje się być układ powięziowy.

Zbudowane z tkanki łącznej powięzi, podobnie jak naczynia krwionośne i neurony przenikają ciało tak, jakby stanowiły najbliższe środowisko każdej komórki, tworząc sieć powiązań. Bez wsparcia ze strony tej sieci, mózg przypominałby wyciekający krem, wątroba rozlałaby się w obrębie jamy brzusznej, a my skończylibyśmy jako kałuża u naszych własnych stóp.  Jedynie w obrębie światła przewodu pokarmowego i oddechowego sieć powięziowa jest nieobecna.

Utrzymać albo przywrócić zdrowie można najefektywniej opierając się na tych podejściach, w których pracujemy z naszym ciałem jako z całością, uwzględniając wszystkie układy oddziałujące na siebie nawzajem. 

Oznacza to, że np. osoby pracujące nad usprawnianiem narządu ruchu osiągną najlepsze efekty terapeutyczne stosując kompleksową pracę z klientem angażującą układ powięziowy.

Taka kompleksowa praca terapeutyczna, powinna obejmować pięć obszarów oddziaływania:

   1. Opony mózgowe i onerwie, które obecnie usprawniane są za pomocą:

•    osteopatii czaszkowej (patrz książka Manipulacje czaszkowe na tkankach kostnych i tkankach miękkich),

•    terapii czaszkowo-krzyżowej (patrz książka Podstawy terapii czaszkowo-krzyżowej),

•    metod związanych z likwidowaniem niekorzystnego napięcia nerwowego i technik krzyżowo-potylicznych.

   2. Worki otrzewnowe i ich przyczepy więzadłowe, które usprawniane są za pomocą technik związanych z manipulacjami trzewnymi.

   3. Struktury mięśniowo-powięziowe (patrz książka Łańcuchy mięśniowe i stawowe - metoda G.D.S.), które poddawane są takim formom postępowania jak:

•    techniki napięcia-przeciwnapięcia,

•    terapia punktów spustowych (patrz książka Punkty spustowe i terapia mięśniowo-powięziowa),

•    rozluźnienie mięśniowo-powięziowe (patrz książka Taśmy anatomiczne),

•    integracja strukturalna (patrz książka Nieskończona sieć – anatomia powięzi w działaniu)

   4. Okostną, torebki stawowe, chrząstki stawowej i kości, które tworzą układ kostny reagujący na mobilizacje i manipulacje stawowe charakteryzujące:

•    chiropraktykę

•    osteopatię

•    techniki z zakresu integracji strukturalnej rozluźniające tkanki miękkie

5.  Wprowadzenie wszystkich tych wyżej wymienionych obszarów w RUCH, co oznacza sterowanie tym ruchem za pomocą:

•    rehabilitacji medycznej,

•    fizykoterapii

•    fizjoterapii,

•    jogi,

•    Pilatesa,

•    techniki Aleksandra,

•    Metody Feldenkraisa (patrz książka Świadomość poprzez ruch) i

•    całego zestawu indywidualnych programów treningowych (patrz książka Świadomość ciała).

Interesującym eksperymentem byłoby stworzenie programu edukacyjnego, w którym specjaliści mogliby zaznajomić się z tymi pięcioma składowymi.

Wiele szkół (zachodnich) wspomina o ich włączeniu w swoje programy edukacyjne, ale tylko niewielu specjalistów swobodnie radzi sobie z tak kompleksową pracą z ciałem i potrafi przywrócić mu stan zrównoważonej ruchomości.

W tej sytuacji zachęcamy do samodzielnego przestudiowana tych tematów.
Wszystkie powyżej wymienione metody, znakomicie się uzupełniają.
Przybliżają do całościowego zrozumienia funkcjonowania naszego organizmu w ruchu