Nieśmiertelne życie i proces przejścia

Każdy, kto spotkał się w jakiś sposób ze śmiercią, wie, że jest to temat, który odmienia na zawsze. Niezależnie od tego, czy była to śmierć bliskiej osoby, czy własne zagrożenie życia – kontakt z tematem umierania pozostawia głęboki ślad w psychice i ciele.

Dlaczego więc tak bardzo odwracamy od „Niej” głowę? Teoretycznie wiemy przecież, że spotka każdego z nas...

Trudna konfrontacja

Strach przed śmiercią to najgłębiej zakorzeniony motor napędowy, jaki nami steruje. Chcąc uniknąć własnego unicestwienia, jesteśmy w stanie zrobić w zasadzie wszystko, żeby nie konfrontować się z tematem własnej śmierci i śmierci bliskich.

Zaprzeczamy przemijaniu, w naszej psychice omijamy temat „końca podróży”. Zjawiskom tak naturalnym, że aż trudno uwierzyć, że można o nich zapomnieć. A jednak zapominamy – żyjemy, jakby nie było jutra, marnujemy czas, odkładamy życie „na potem”.

Bez oparcia w duchowości temat śmierci zawsze będzie budzić lęk. Od wieków religie i mitologie pełniły funkcję łącznika między światem żywych i umarłych. Dawały mapy i wskazówki jak doświadczać etapu przejścia, co czeka po drugiej stronie, jak się do tego przygotować.

Dziś jesteśmy zostawieni sami sobie. Odcięci od życia i śmierci przez sterylne szpitale i hospicja. Rodzimy się i umieramy wśród obcych.

Umrzeć świadomie

Tanatologia zaczęła rozwijać się w latach 70-tych ubiegłego wieku. Dzięki badaniom wielu klinicystów zjawiska dotychczas uważane za halucynacje – takie jak zjawiska z pogranicza śmierci zyskały zupełnie nowy wymiar. Tematy wędrówki duszy, reinkarnacji, kontaktu ze zmarłymi pojawiły się w ogólnodostępnej literaturze.

Pionierem był Raymond Moody ze swoją kultową książką „Życie po życiu”. Od tego czasu powstało wiele fascynujących pozycji, które pokazują, jak wiele wspólnego mają współczesne studia przypadków, z opisami procesu umierania w świętych księgach różnych kultur.

Stanislav Grof – psychiatra i badacz, zajmował się tym tematem na wielu płaszczyznach. Najbardziej znane są jego badania nad wpływem LSD na świadomość oraz późniejsza metoda oddychania holotropowego. Pracował on również z osobami z chorobami terminalnymi.

Pojednanie ze śmiercią

W moim odczuciu nie można dać nic piękniejszego osobie, która ma odejść, niż wesprzeć ją w tym, by stało się to spokojnie i z godnością. Grof wspierał swoich pacjentów, by mogli przygotować się na ten proces i przejść go świadomie.

Pacjenci podczas sesji mogli skonfrontować się ze swoim lękiem i oporem przed śmiercią. Opisywali swoje podróże duchowe jako ogromne wsparcie. Zaczynali godzić się na śmierć, byli spokojniejsi, pogodzeni, na swoim miejscu.

Wiedza płynąca z badań Grofa może być ogromnym wsparciem, by przygotować się na proces przejścia, ale również po to, żeby zacząć świadomie żyć. Bo to, co jest wspólne dla opisów sesji holotropowych to proces głębokiej transformacji wpływającej na jakość i otwartość na życie niezależnie od tego, ile go zostało.

Po co tu jesteś?

Nie każdy jest gotowy na podróże duchowe, jakie proponuje Grof – to jest wersja dla odważnych – konfrontacja twarzą w twarz z całym mistycyzmem tego świata. Z bóstwami i demonami, z pięknem i brzydotą, ekstazą i przerażeniem.

Może to banalne pytanie – ale jednak warto je sobie zadać – jak chcesz spędzić ten czas, w co warto się angażować, jakimi ludźmi się otaczać, co jest prawdziwą wartością?

Mamy określony czas na tej planecie. Nie warto marnować go na iluzje o wiecznej młodości i szczęściu. To tylko kosmetyka. Istnienie nie będzie czekać na właściwy moment. Jest teraz i dopóki jesteśmy żywi, możemy wybrać, jak głęboko chcemy go doświadczać.

Anna Szulc-Rudzińska – psycholog, psychoterapeuta

Więcej na ten temat w książce:

PSYCHOLOGIA PRZYSZŁOŚCI
Wnioski ze współczesnych badań nad świadomością
Stanislav Grof

Niniejsza książka zawiera zwięzłe i przystępne podsumowanie przemyśleń i koncepcji Grofa  sformułowanych w ciągu kilku dekad kariery zawodowej, ukazując go jako jednego z najodważniejszych i najoryginalniejszych badaczy ludzkiej natury i świadomości. Zachęca do zrewidowania niektórych ugruntowanych założeń psychologii i psychiatrii oraz przypomina, że przyjęcie szerszej wizji rzeczywistości może pomóc ludzkości uporać się z wyzwaniami współczesnego świata.