ROZWÓJ 5: Przekraczanie ego – zen na co dzień

 
Żyjemy płonną nadzieją, 
że coś lub ktoś 
uczyni nasze życie łatwiejszym, 
przyjemniejszym. 
Większą część życia spędzamy 
na układaniu życia w taki sposób, 
aby tak było 
a skutek okazuje się 
wręcz odwrotny.

Praktykując zen, zaczynamy sobie uprzytamniać, że szaleńcze pragnienie zmiany na lepsze,"dotarcia dokądś", to tylko fantom i źródło cierpienia. Cała praktyka powinna obracać się wokół gniewu – pisze Beck – bo gniew jest tą emocją, która powoduje oddzielenie. Wszystko przecina na pół.

NIE UCIEKAJ

Kiedy wywróci się nasza łódź, wypełniona nadzieją, iluzją i ambicją, pragnieniami aby dokądś dojść i stać się istotą uduchowioną, doskonałą, oświeconą, to co się okaże? Kim jesteśmy? Co możemy urzeczywistnić? – pyta Joko Beck i nie udziela natychmiastowych odpowiedzi.  Życie jest odarte z wszelkiej nadziei. I dlatego własie jest cudowne.

Zaczęła praktykować zen mając ponad czterdzieści lat, najpierw pod kierunkiem rosiego Maezumiego, później zaś z rosim Yasutanim i rosim Soenem. Nie ma cierpliwości do duchowości romantycznej, wyidealizowanej słodyczy i lekkości – prowadzą one bowiem jej zdaniem raczej do ucieczki od rzeczywistości i od cierpienia, które niesie ze sobą życie. Podczas gdy: „Na uschniętej gałęzi zakwita kwiat”.

NIC NIEZWYKŁEGO

Joko jest współczesną kobietą, której osobowość była już w pełni ukształtowana przed rozpoczęciem praktyki (…). Niczego nie udaje i nie wyolbrzymia znaczenia własnej osoby, naucza zen, starając się wcielać w życie starożytną zasadę wu shih, czyli „nic niezwykłego”.

Twierdzi, że: jedyną obietnicą , na którą możemy liczyć w praktyce zen jest to, że przebudzimy się do naszego życia i będziemy bardziej wolni.

AKCEPTACJA RYZYKA

Wolność oznacza akceptację ryzyka bycia ranionym przez życie, a to oznacza zgodę na doświadczanie wszystkiego, co rodzi chwila obecna, a więc i przyjemności i bólu. To z kolei wymaga od nas bezwzględnego poddania się własnemu życiu.

Kiedy będziemy w stanie oddać się życiu bez reszty, nie zatrzymując niczego dla siebie i nie myśląc o ucieczce, cierpienia nie będzie. Doświadczenie bólu przyniesie nam radość – pisze Beck i dodaje: Radość życia polega na całkowitym oddaniu się działaniu – znoszeniu tego, co znieść trzeba, robieniu tego, co trzeba zrobić.

OŚWIECENIE

Zrównujemy oświecenie ze stanem, w którym staniemy się doskonali, mili, spokojni i pogodzeni ze światem. Ale to nie to.

Oświecenie nie jest czymś, co się osiąga. To raczej nieobecność czegoś. Przez całe życie człowiek do czegoś dąży, pragnie osiągnąć jakiś cel. Oświecenie polega na porzuceniu tego wszystkiego. Ale samo mówienie o tym nic nie daje!

PRAKTYKA

Każdy musi samodzielnie podjąć trud praktyki. Niczym nie da się jej zastąpić. Można o niej czytać choćby i przez tysiąc lat, ale nie zda się to na nic... – pisze Beck.

Nie zraża Cię jej ton? Zajrzyj do  „ZEN NA CO DZIEŃ” oraz do kontynuacji tej pozycji – „ŻYWY ZEN”. Przekonasz się być może, że to nic niezwykłego, nic trudnego, coś pożytecznego. Może coś dla Ciebie?

Książki Charlotte Joko Beck są pełne ostrych prawd i trafnych metafor – bezlitośnie prowadzą ku istocie tego, co stanowi najgłębszą, na początku często nieuświadomioną istotę naszych poszukiwań.

Nie wiesz, czego szukasz? Wiesz, że czas zacząć praktykę? Ścieżka zen czeka na nieustraszonych i szczerych.

Nie poprzestawaj na czytaniu,
Zespół Wydawnictwa Virgo

Źródła:

1) Charlotte Joko Beck, ZEN NA CO DZIEŃ. MIŁOŚĆ I PRACA, Wydawnictwo Elay, 2009.

2)  Charlotte Joko Beck, ŻYWY ZEN NA CO DZIEŃ. NIC NIEZWYKŁEGO, Wydawnictwo Elay, 2009.

Jeśli zainteresowały Cię informacje z newslettera Virgo, podziel się nimi z Twoimi przyjaciółmi – polub nas na facebooku i udostępniaj ważne dla Ciebie treści.