Terapia czaszkowo-krzyżowa — ruch i równowaga
W ostatnich czasach dużo pisze się o metodach leczenia, wpływających zarówno na ciało, jak i na umysł. Istnieje dużo różnych praktyk, jednak wiele z nich nie stosuje integralnego podejścia terapeutycznego. Terapia czaszkowo-krzyżowa zaś opiera się na całościowym uzdrawianiu pacjenta. Z jednej strony ta metoda daje możliwość oddziaływania na podstawowe procesy fizjologiczne. Z drugiej strony terapeuta wyczuwa, w jaki sposób stres i zakodowane modele zachowania wpływają na te procesy. Dzięki temu każdy problem może być rozwiązany kompleksowo.
Inteligentny dotyk
Praca z ośrodkowym układem nerwowym i znalezienie przyczyn, które negatywnie wpływają na jego funkcjonowanie, nie wymaga pomocy skomplikowanych maszyn i urządzeń. Terapeuta pomaga pacjentom uświadomić sobie, co wspomaga ich zasoby wewnętrzne i kiedy ich siła życiowa jest budowana. W rezultacie pacjenci w sposób bardziej świadomy angażują się we własne doświadczenia życiowe. Terapeuta jest jedynie lustrem, które odbija doświadczenia pacjenta w procesie uzdrawiania.
Żeby móc osiągnąć taki efekt, terapia czaszkowo-krzyżowa uczy sztuki inteligentnego dotyku. Niezbędne są również umiejętności postrzegania i współodczuwania razem z pacjentem, które sięgają o wiele głębiej, niż możemy sobie wyobrazić.
Ręce doświadczonych terapeutów nie tylko wyczuwają budowę anatomiczną ciała, ale potrafią odkryć jego historię, zasoby i energię życiową. Uczymy się doceniać duchowy aspekt życia, ale nie jako koncepcję formalną, tylko w trakcie bezpośrednich doświadczeń. Dotykając esencji życia, zaczynamy rozumieć jego dynamikę.
Mechanizm pierwotnego oddychania
Twórcą terapii czaszkowo-krzyżowej (w Polsce uznanej i refundowanej przez NFZ pod nazwą terapia kraniosakralna) jest doktor osteopatii William Garner Sutherland (1872–1954), który opisał i nazwał „mechanizmem pierwotnego oddychania” pięć związanych z układem czaszkowo-krzyżowym kluczowych, pływowych ruchów w ciele. Są to:
• spontaniczny (wrodzony) przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego wzdłuż głównej osi ciała;
• spontaniczna (wrodzona) ruchliwość centralnego układu nerwowego;
• wzajemne, zrównoważone napięcie membran mózgu i rdzenia kręgowego (pomiędzy czaszką i kością krzyżową;
• ruchomość kości czaszki;
• mimowolny ruch kości krzyżowej pomiędzy kośćmi biodrowymi.
Proces twórczy
Życie jest procesem twórczym. Uzdrawianie również jest twórczością. Każdy pacjent posiada wewnętrzną mądrość, która rozwinie się przy stworzeniu odpowiednich warunków i zaangażuje w proces uzdrawiania. Ta mądrość jest istotą terapii czaszkowo-krzyżowej. Każdy z nas rodzi się z nią. Nie można nauczyć się jej za pomocą różnych (bez wątpienia przydatnych) technik. Połączenie z nią nawiążemy, mając odpowiednią umiejętność postrzegania oraz odwołania się do wrodzonego wzorca zdrowia naszego pacjenta, niezależnie od jego aktualnego stanu.
W istocie, podczas terapii czaszkowo-krzyżowej życie opowiada nam o sobie. U początku każdej funkcji życiowej jest energia, później pojawia się ruch płynów w organizmie, impulsy układu nerwowego, ruch tkanek i odpowiednie zachowanie. Żadne z nich nie jest dla nas oczywiste, gdy stykamy się po raz pierwszy z terapią czaszkowo-krzyżową czy jako pacjent, czy jako student, czy jako terapeuta. Potrzebujemy czasu, żeby zrozumieć ten proces. Pacjenci uczą się doceniać subtelną dynamikę własnych procesów wewnętrznych. Terapeuta zaczyna patrzeć na uzdrawianie w sposób bardziej świadomy i bezpośredni.
Żeby zrozumieć całe spektrum możliwości terapii czaszkowo--krzyżowej, potrzebne jest długie przygotowanie. Podczas nauki potrzebna jest pomoc doświadczonych nauczycieli. Lata praktyki przynoszą nowe doświadczenia, które wyostrzają zmysły i umiejętności terapeutów. Im dłużej praktykujemy, tym bardziej rośnie w nas przekonanie, że odkrywanie zasobów tej terapii jest niekończącym się procesem.
Różne podejścia
W dziedzinie terapii czaszkowo-krzyżowej istnieje kilka podejść, różniących się podejściem praktycznym i filozofią. Wszystkie podejścia terapii czaszkowo-krzyżowej wywodzą się z osteopatii czaszkowej.
Podejście biodynamiczne proponuje pracę wielowymiarową, zarówno na poziomie anatomii i fizjologii człowieka, jak i na poziomie ludzkiego potencjału. W pracy terapeutycznej za pomocą tej metody badamy ciągłość procesów życiowych od naciągniętych tkanek i znikających traum, do ruchu płynów w organizmie i pierwowzoru energetycznego, który odpowiada za funkcjonowanie wszystkich płynów i tkanek. Dodatkowo terapia czaszkowo--krzyżowa pozwala się przekonać, w jaki sposób w organizmie manifestuje się zdrowie i choroba, jakie znaczenie mają emocje i pobudzenie układu nerwowego u pacjentów.
Terapeuci uczą się uważnie obserwować całe spektrum ruchu i energii w ciele pacjenta. Inne metody terapii czaszkowo-krzyżowej są często bardziej mechaniczne, bazują na podejściu strukturalnym. Traktują ciało pacjenta jako strukturę i pracują bezpośrednio na tkankach, próbując wymusić w nich zmiany. Te podejścia skupiają się na rozluźnieniu napięć tkankowych, czasami wpływają na ruch płynów w organizmie. W podejściu biodynamicznym również pracujemy na tych poziomach, ale z perspektywy ruchu energii i jej miejsca w procesach życiowych. Terapeuta pracuje z zaburzeniami energetycznymi, leżącymi u podstawy wszystkich objawów, i próbuje pomóc w odzyskaniu równowagi. To pozwala na przebudowę tkanek i modeli energetycznych w ciele pacjenta, która zaczyna się od wewnątrz. I to pacjent cały czas pozostaje w centrum uwagi terapeuty.
Zachęcamy do doświadczania.
PODSTAWY TERAPII CZASZKOWO-KRZYŻOWEJ
Ujęcie biodynamiczne
Roger Gilchrist
Książka napisana przez ucznia Franklyna Sillsa - ojca biodynamicznej terapii czaszkowo-krzyżowej. Powstała z myślą o terapeutach, studentach i pacjentach. Gilchrist szczegółowo omawia podstawowe techniki pracy, prowadzi czytelnika krok po kroku, przez kolejne elementy terapii. Początkujący terapeuci znajdą tu liczne wskazówki i wyjaśnienia, co pomoże im nabrać większej wprawy i pewności we własnej praktyce zaawansowani będą mogli lepiej zrozumieć zależności i efekty działania swojej pracy.
Wyszukiwarka polskich terapeutów biodynamicznej terapii czaszkowo-krzyżowej