Rupert Sheldrake jest znanym na całym świecie krytykiem "systemów wierzeń" współczesnej nauki, które przybrały jego zdaniem cechy dogmatów. Trzonem dociekań w niniejszej książce jest zatem dziesięć głównych doktryn materializmu. Zamiast automatycznie akceptować światopogląd obowiązujący w świecie akademickim, przyjmuje postawę naukową i zamienia dogmatyczne stwierdzenia w pytania: czy rzeczywistość jest wyłącznie materialna, czy natura funkcjonuje bezcelowo, czy świadomość jest tylko przejawem aktywności mózgu? Odpowiedzi mają pokazać, co tak naprawdę nauka wie, a czego nie wie.
DOSTAWA: Paczkomat 15 zł. Kurier InPost: 16 zł. Kurier DPD 17 zł. Poczta Polska 20 zł. Za pobraniem kurier InPost 20 zł. Darmowa dostawa od 200 zł obowiązuje na terenie Polski
Dr Rupert Sheldrake, biolog oraz autor ponad 80 artykułów naukowych i 10 książek, jest znanym na całym świecie krytykiem "systemów wierzeń" współczesnej nauki, które przybrały jego zdaniem cechy dogmatów.
Trzonem dociekań w niniejszej książce jest zatem dziesięć głównych doktryn materializmu. Sheldrake podejmuje się analizy tych założeń zarówno z perspektywy historycznej, jak i dostępnych badań naukowych. Zamiast automatycznie akceptować światopogląd obowiązujący w świecie akademickim, przyjmuje postawę naukową i zamienia dogmatyczne stwierdzenia w pytania: czy rzeczywistość jest wyłącznie materialna, czy natura funkcjonuje bezcelowo, czy świadomość jest tylko przejawem aktywności mózgu? Odpowiedzi mają pokazać, co tak naprawdę nauka wie, a czego nie wie.
Czy po przeczytaniu tej książki będziemy trzymali się materialistycznego światopoglądu tylko dlatego, że jest częścią tradycji naukowej?
Duch swobodnego dociekania regularnie wyzwala naukowe myślenie z narzuconych ograniczeń. Dzięki swoim śmiałym hipotezom i prowadzonym pracom badawczym, dr Rupert Sheldrake jest jednym z tych pionierów, którzy pokazują nowe kierunki oraz kładą podwaliny pod przyszłe badania naukowe.
Rupert Sheldrake
Urodzony w 1942 r. w Newark-on-Trent, brytyjski biolog - jeden z najbardziej innowacyjnych naukowców naszych czasów. Twórca teorii pola morfogenetycznego i rezonansu morficznego. Był adiunktem Royal Society (Towarzystwa Królewskiego) oraz dyrektorem do spraw dydaktycznych Wydziału Chemii i Biologii Komórkowej w Clare College, Cambridge University w Anglii. Autor i współautor książek przełożonych na osiem języków. Obecnie mieszka w Londynie.
Oficjalna strona Ruperta Sheldrake'a: www.sheldrake.org
Rupert Sheldrake jest autorem ponad 80 prac naukowych i 10 książek. Studiował w Cambridge University, gdzie obronił doktorat z biochemii oraz w Harvard University, gdzie studiował filozofię i historię nauki. Zdobywca licznych stypendiów, pracownik naukowy. Na Wydziale Biochemii w Cambridge prowadził badania nad rozwojem roślin oraz starzeniem się komórek; razem z Philipem Ruberym odkrył mechanizm transportu auksyn (hormonów roślinnych). W okresie 1968-1969 badał rozwój flory lasu deszczowego na Wydziale Botaniki Uniwersytetu Malajów w Kuala Lumpur. W latach 1974-1985 pracował jako fizjolog w instytucie rolniczym w Hajdarabadzie (Indie), gdzie pomógł opracować system uprawy, stosowany dziś szeroko przez tamtejszych chłopów.
Przez półtora roku mieszkał w aśramie benedyktyna o. Bedego Griffithsa (1906-1993) w stanie Tamil Nadu, tam też napisał swą pierwszą książkę Nowa biologia, w której pojawiła się koncepcja rezonansu morficznego. John Maddox (1925-2009) – redaktor magazynu Nature stwierdził w recenzji z 1981 r., że to książka, którą powinno się spalić.
W latach 2005-2010 dr Sheldrake kierował Projektem Perrott-Warrick przyznającym fundusze na badania nad zjawiskami z zakresu parapsychologii. Współpracuje także z Institute of Noetic Sciences – założoną przez byłego astronautę Edgara Mitchella instytucją badawczą zajmującą się m.in. zjawiskami z pogranicza. Przeprowadził kilka eksperymentów nad zdolnościami parapsychicznymi ludzi (np. tzw. wyczuwaniem spojrzenia innych) i zwierząt (np. ich zdolnością przewidywania ludzkich zachowań i stanów emocjonalnych). Jego koncepcje pola i rezonansu morficznego nie są akceptowane przez naukę głównego nurtu.
