BIOTENSEGRACJA

W przeciągu wielu lat tensegracja była omawiana w wielu naukowych publikacjach. Struktury tensegracyjne, składające się z elementów kompresyjnych zawieszonych w sieci naprężeń, cechują się ciekawymi i często nieintuicyjnymi właściwościami. Pogląd, że biologiczne systemy przejawiają podobne do tensegracji cechy w skali mikro i makro – zwany biotensegracją - koresponduje z doświadczeniami terapeutów manualnych pracujących z tkankami miękkimi człowieka.

Biotensegracja jest strukturalną zasadą projektowania, która opisuje relacje pomiędzy każdą częścią organizmu. Jest mechanicznym systemem integrującym je w pełni funkcjonalną jednostkę. Jest modelem konceptualnym, który przyczynia się do zmiany paradygmatu w biomechanice i zmienia sposób naszego myślenia o funkcjonalnej anatomii.

W „Biotensegracji – Strukturalnej podstawie życia" Scarr w przystępny sposób tłumaczy te koncepcje – od podstawowych reguł po ich znaczenia w funkcjonalnej anatomii i teorii biomechaniki. Książka odpowiada na pytanie, czym jest biotensegracja?; wskazuje na przyczynę, dla której wszystkie fizyczne formy są wynikiem interakcji pomiędzy naturalnymi siłami fizycznymi i fundamentalnymi prawami, jakie je regulują; pokazuje, jak zrozumienie prostych zasad prowadzi do lepszego poznania ciała człowieka jako zintegrowanej i hierarchicznej jednostki. Zasady biotensegracji tworzą część podstawowej nauki będącej podstawą klinicznego rozumowania oraz przekształca tradycyjne postrzeganie biomechaniki.

Książka inspiruje czytelnika, by spojrzeć głębiej na struktury biologiczne i odnaleźć własny sposób zastosowania tej metody.

Dla kogo jest ta książka

Anatomowie, biomechanicy, fizjolodzy i klinicyści, terapeuci manualni, nauczyciele ruchu, chirurdzy, studenci i doświadczeni zawodowcy – każdy, kto chce lepiej zrozumieć biologiczne struktury.

 

Graham Scarr jest praktykującym osteopatą, członkiem Society of Biology oraz Linnean Society. Szczególnie interesuje się mechaniką żywych struktur. Zafascynowany licznymi przykładami geometrycznych wzorów i kształtów natury, przez wiele lat badał ich rolę i znaczenie. Jako absolwent mikrobiologii, po wielu latach praktyki w bakteriologicznych laboratoriach badawczych, obecnie jest jednym z członków grupy badaczy szczególnie zainteresowanych znaczeniem biotensegracji dla biomechaniki i praktyki klinicznej. Ściśle współpracuje z chirurgiem ortopedą Stephenem Levinem, który pierwszy docenił znaczenie biotensegracji w odniesieniu do żywych organizmów, stworzył nowy model relacji struktura–funkcja w biologii człowieka i opublikował na ten temat wiele artykułów naukowych.