EKUMENICZNE ZNACZENIE KICHNIĘCIA

Pokonał dystans odpowiadający trzydziestokrotnemu okrążeniu ziemi, trzykrotnej odległości z ziemi na księżyc! Niemożliwe? A jednak, tak właśnie szacuje się odległości, jakie przebył nasz najsłynniejszy pielgrzym Jan Paweł II. Przemierzał całą kulę ziemską, by odnajdować ludzi, jednoczyć ich. Niestrudzenie szedł przez świat, by nauczać prawdy.

Na trasie jego wędrówki jednym z przystanków była również Polska, „ziemia szczególnego świadectwa, jak o niej mówił. Papieżowi udało się odwiedzić rodzimy kraj aż (lub może zaledwie) ośmiokrotnie. Był przy nas w trudnych latach komunizmu i stanu wojennego. Razem z nami cieszył się wolnością. Lecz nigdy nie stosował taryfy ulgowej wobec naszych grzechów, przywar i błędów. Potrafił z wiernymi żartować, ale jego spotkania miały również charakter podniosły i poważny. Ostrzegał i dawał rady, jak kierować życiem. Kochał nas i często o tym mówił, ale nie była to ślepa miłość. To była mądra miłość.

Jego pielgrzymki nie polegały na odwiedzaniu Polski, ale na niesieniu pomocy swemu narodowi, gdy tego najbardziej potrzebował. Wyciąganie z opresji poprzez słowa Ewangelii, wygłaszanie homilii, czy przekazywanie gestów miało ogromną moc i znaczenie dla wszystkich Polaków. Wyciągał do nas pomocną dłoń i namawiał do pojednania.

Żadna z tych wizyt nie była jedynie kurtuazyjną delegacją. Zawsze był przygotowany i wiedział, jakie nastroje zastanie w kraju.
(ze Słowa wstępnego)