Zdecydowana większość światowych autorytetów w dziedzinie oświecenia sama nie jest oświecona. Nie chodzi o miłość, współczucie czy świadomość. Nie chodzi o to, aby stać się lepszą lub szczęśliwszą osobą. Nie chodzi o rozwój osobisty czy duchowy. Chodzi o prawdę.
Błędne wyobrażenie na temat oświecenia stanowi główny temat tej książki, ponieważ jest kluczową przeszkodą w dążeniu do oświecenia. Nikt tam nie dociera, ponieważ nikt nie wie, gdzie to jest, a ci, którym powierza się wskazywanie drogi, z różnych powodów wskazują niewłaściwy kierunek. Sednem tego nieporozumienia jest przekonanie, że nieprzemijający stan niedualnej świadomości – oświecenie i przemijające doświadczenie kosmicznej świadomości są równoznaczne, podczas gdy w rzeczywistości są zupełnie ze sobą niezwiązane…
DOSTAWA: Paczkomat 15 zł. Kurier InPost: 16 zł. Kurier DPD 17 zł. Poczta Polska 20 zł. Za pobraniem kurier InPost 20 zł. Darmowa dostawa od 300 zł.
Zamów 3 tomy Trylogii oświecenia w jednej przesyłce i nie płać za dostawę (oferta dotyczy przesyłek na terenie Polski).
„Duchowe oświecenie” to pierwsza część tzw. Trylogii oświecenia autorstwa Jeda McKenny.
„Duchowe oświecenie” to lektura obowiązkowa dla każdego, kto podąża duchową ścieżką. Jest trochę jak manifest, trochę, jak instrukcja. Wyjaśnia, dlaczego porażka wydaje się być regułą w poszukiwaniu oświecenia i jak można tę regułę złamać. Autor mówi o oświeceniu czasem w humorystyczny, a niekiedy szokujący sposób i bezkompromisowo rozwiewa najczęstsze iluzje zaawansowanych adeptów rozwoju osobistego.
Omawiany w tej książce stan duchowego oświecenia nie przynosi poszukującemu żadnych korzyści, nie oferuje mu żadnych dobrodziejstw, błogosławieństw czy specjalnych mocy i charakteryzuje się znikomym lub żadnym podobieństwem do różnorodnych odmian ruchu New Age lub filozofii Wschodu rozpowszechnianych pod tą samą nazwą. Orgazmiczna euforia, orgiastyczna rozkosz, nieprzyzwoite bogactwo, doskonałe zdrowie, wieczny spokój, anielskie wniebowstąpienie, kosmiczna świadomość, oczyszczona aura, projekcja astralna, podróże między wymiarami, percepcja pozazmysłowa, dostęp do Kronik Akaszy, głęboka mądrość, postawa mędrca, promienne oblicze, wszechwiedza, omnipotencja, wszechobecność i otwieranie trzeciego oka prawdopodobnie nie będą miały miejsca.
Nie należy oczekiwać dostrajania, harmonizowania, równoważenia, wzmacniania, odwracania czy otwierania czakr.
Dążenie do oświecenia duchowego i jego osiągnięcie mogą pociągać za sobą utratę ego, tożsamości, człowieczeństwa, umysłu, przyjaciół, krewnych, pracy, domu, dzieci, samochodu, pieniędzy, biżuterii, szacunku, poczucia czasu, osadzenia w przestrzeni, ścisłego przestrzegania przyjętych praw fizyki i sensu życia.
Oświecenie duchowe, o którym mowa w niniejszej książce, jest procesem i wytworem woli oraz przejawem autonomii. Nie wymaga oparcia w Bogu, Bogini, Szatanie, bytach niewcielonych (anielskich lub demonicznych), guru, swami, jasnowidzach, mędrcach, świętych, kapłanach, nauczycielach, filozofach, wszelkiego rodzaju istotach baśniowych lub innych pośrednikach.
O tym pisze Krzysztof Wirpsza w swojej recenzji całej Trylogii oświecenia – poniżej wybrane fragmenty.
Czytanie McKenny przypomina światopoglądowe tornado – choćby z tego powodu warto. Proza jest soczysta i obrazowa, myśl krąży szybko i nazywa rzeczy z piorunującą klarownością, jak orzeł pikujący z błękitu na polną mysz. Czyta się to błyskawicznie i z wypiekami, jak dobrą powieść. Totalną zaletą tekstu jest jego bezkompromisowość w odniesieniu do świata tzw. „rozwoju”, którego 99% zostaje bezlitośnie zdemaskowane. Zwłaszcza dla czytelnika u początku drogi, jest to bezcenna i na ogół wstydliwie przemilczana informacja. To zresztą tylko wstęp do czegoś dużo grubszego, a mianowicie uświadomienia, jak fundamentalnym zdarzeniem w życiu człowieka jest właściwie rozumiany duchowy przełom. To, że jest on w praktyce tak bardzo rzadki, prawie nieobecny, wynika właśnie z przewyższającej wszystko inne wagi tematu. Kto gotów na taki kaliber? Oczywista rzecz, że niewielu.
Lektura McKenny jest odświeżająca i często też w tym dosadnie humorystyczna, choć bywa to humor wisielczy. …. A takich jak Jed potrzeba, przede wszystkim po to, żeby raz na jakiś czas wyrwać nas ze stereotypów i mocno potrząsnąć, zmuszając tym samym do zastanowienia – dokąd idę.
Cały tekst recenzji dostępny tu: Jed McKenna i otrzeźwiające spojrzenie na rozwój (virgobooks.pl)
Dodatkowo w książce liczne cytaty poezji Walta Whitmana, niektóre pierwszy raz po polsku.
To niezwykle tajemnicza postać. Niewiele o nim wiadomo. Być może w ogóle jego nazwisko to pseudonim. Niektórzy zastanawiają się, czy w ogóle taka osoba jak Jed McKenna istnieje. Inni twierdzą, że Jed McKenna jest oświeconym nauczycielem. Ponoć lubi poezję Whitmana, prowadził aśram w Iowa gdzie kilku jego uczniów osiągnęło oświecenie.
