Twórcą Porozumienia bez przemocy (ang. Nonviolent Communication) jest Marshall Rosenberg (1934 – 2015) - dwukrotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla doktor psychologii, negocjator, mediator, trener i nauczyciel, ojciec czwórki dzieci. Na całym świecie krzewił ideę życia w dialogu i szacunku do własnych oraz cudzych uczuć i potrzeb. To właśnie świadomość tego, że wszyscy z nas mają te same potrzeby, ale różne sposoby ich zaspokajania, była – jego zdaniem – uzdrawiająca. Jak mówił Rosenberg, jeśli będziemy w stanie dostrzec te potrzeby, rozwiązania dla różnych życiowych sytuacji pojawią się same. Z ideą bezprzemocowej komunikacji zdołał zawędrować w rejony konfliktów zbrojnych (np. w strefę Gazy), w zubożałe dzielnice miast i do więzień – czyli w te miejsca, w których przemoc wydaje się niekiedy jedynym rozwiązaniem. Prowadził szkolenia dla osób uczestniczących w rozwiązywaniu regionalnych i etnicznych konfliktów w takich krajach, jak: Izrael, Palestyna, Sierra Leone, Rosja, Bośnia, Serbia, Irlandia, Sri Lanka, Ruanda, Burundi czy Nigeria.
Niósł pomoc rodzinom, mediował i szkolił nauczycieli, pracowników socjalnych, policjantów czy menadżerów. Wydał wiele publikacji z zakresu NVC. W latach 60. stworzył międzynarodową organizację Center for Nonviolent Communication (CNVC), zrzeszającą certyfikowanych trenerów Nonviolent Communication (NVC), szerzących ideę Porozumienia bez Przemocy na całym świecie. Metoda ta jest obecne na wszystkich kontynentach, w ponad 100 krajach, przypuszczalnie we wszystkich krajach Europy.
Wyrazem tego, jak Porozumienie bez przemocy buduje wspólnotę i więzi jest to, co wydarzyło się po śmierci Rosenberga. W trzy dni po jego odejściu Zarząd CNVC zorganizował praktykom Porozumienia bez przemocy możliwość spotkania na platformie telekonferencyjnej, aby mogli wspólnie wspominać twórcę metody i podziękować za naukę, którą otrzymali, gdyż nierzadko zmieniała ona kierunek życia, wnosiła do niego sens i odwagę. Wstępnie spotkanie planowano na 16 godzin. Trwało ono jednak 155 godzin (czyli cały tydzień) bez przerwy, gdyż tak wiele osób z całego świata chciało podzielić się tym, jak wielki wpływ na ich życie miała nauka Rosenberga.