Relacje bliskości – chcę poznać Twoją duszę / EMPATYCZNE RELACJE 1

EMPATYCZNE RELACJE – ROZWOJOWE LATO Z VIRGO

Tego lata będziemy Was wspierać w budowaniu
świadomej komunikacji i relacji pełnych bliskości.
Zapraszamy na bezpłatny cykl artykułów i nagrań 
z Emilią Kulpą-Nowak – trenerką Porozumienia bez przemocy (NVC), która wprowadzi nas w świat empatii, odkrywania potrzeb i wzajemnego zrozumienia.  

Związek dusz, bliskość, współzależność nie jest nam w cudowny sposób dana. Jest wynikiem świadomej pracy. To, jak blisko jestem z drugą osobą, w miłosnej relacji w dużym (oczywiście niejedynym) stopniu zależy od tego, jak bardzo się dam poznać, jak bardzo się odsłonię, pokażę swoje delikatne, głębokie, ważne miejsca. Jest to zasada dwukierunkowa – ja się pokazuję drugiej osobie oraz pragnę zobaczyć także tę osobę.

Jak zajrzeć w serce swojemu partnerowi? Zbliżyć się, utkać intymność, relację opartą na wzajemnym zrozumieniu? Z pewnością każdy z nas może mieć swoją, inną odpowiedź i różne doświadczenia. To, co wydaje się ważne, kluczowe to komunikacja, język miłości, a jeśli mówimy o komunikacji – to mamy tu dwa aspekty: zrozumienie samego siebie, relacja ze sobą, to, jak słyszę i traktuję siebie oraz drugi aspekt – jak słyszę, jak słucham partnera. Czy potrafię go słuchać tak, by on czuł się zrozumiany, usłyszany, wysłuchany? Oba te aspekty komunikacji czasami są nie lada sztuką! A więc od początku.

RELACJA ZE SOBĄ

W kolejnych częściach naszego cyklu „Empatyczne relacje. Rozwojowe lato z Virgo” będziemy coraz lepiej poznawać i rozumieć na czym to polega, dlatego zapraszam Cię do zapoznania się z całym cyklem, przyswajania i sprawdzania ze sobą, co Cię inspiruje i jak to wpływa na Twoje życie i relacje. Dziś zarysujemy pewną mapę, której szczegóły będziemy rozważać w kolejnych częściach tego cyklu.

Relacja ze sobą zaczyna się od zrozumienia swoich motywów, przyjęcia i rozpakowania swoich emocji oraz świadomości swoich potrzeb. Ważnym czynnikiem jest wychodzenie z nawykowych sposobów dbania o siebie, szczególnie tych, które już nam dzisiaj nie służą, ale nadal je stosujemy, ponieważ tak robiliśmy przez całe życie. Przykładem może być jedzenie słodyczy, gdy jesteśmy smutni lub wykłócanie się z partnerem o chwilę intymnej rozmowy. Obie te strategie dziś nie działają, widzimy wyraźnie, że nie są najlepszą drogą do naszego zadowolenia, spełnienia. Dlaczego więc tak działamy? Bo kierują nami stare nawyki oraz – to istotne! – nieuświadomione potrzeby.

Gdy uświadomisz sobie swoje potrzeby, zdołasz je nazwać i odnosić się do nich w sposób świadomy – wówczas możesz wybrać nowe działanie, inny niż dotychczas sposób na zaspokojenie swoich potrzeb. Lekarstwem na smutek może być chwila kontaktu ze sobą, sprawdzenie, o czym ważnym ten smutek stara się nas poinformować. O intymną rozmowę z mężem możemy zadbać, np. umawiając się na dogodny termin i planując takie spotkanie.

Widzisz? To o wiele lepsze sposoby, a jest ich znacznie więcej – zarówno tych nieuświadomionych sposobów działania i potrzeb, które za nimi stoją, jak i nowych pomysłów, w jaki sposób się do nich odnosić i je zaspokajać.

Aby dobrze rozumieć swoje potrzeby należy praktykować zwracanie uwagi na uczucia - sygnały, które w każdej chwili wysyła nam ciało. Poznając je, przyjmując i rozpakowując, możemy poznać nasze potrzeby. O tym będę pisać w kolejnych częściach cyklu.

RELACJA Z BLISKĄ OSOBĄ

Jak już powiedzieliśmy, relacja z partnerem opiera się na słuchaniu. Czy każdy rodzaj słuchania jest tak samo skuteczny? Z pewnością nie! Możesz wypróbować, co się dzieje, gdy partner otwiera usta, a Ty robisz jedną z tych rzeczy:

- wyprzedzasz – wiesz z góry, co chce powiedzieć, więc kończysz za niego zdanie;

- komentujesz, moralizujesz, mówisz, że to jest dobre lub złe;

- porównujesz do innych osób, do siebie, do innych zdarzeń;

- zaczynasz mówić o sobie;

- pouczasz, udzielasz dobrych rad, szukasz rozwiązań;

- mówisz „a nie mówiłam?” lub „trzeba było jednak…”

lub inne rzeczy, które odwracają uwagę od tego, co parter chce powiedzieć. Lub zaczynasz coś robić – sprzątać, gotować, krzątać się, oglądać telewizję itp. To jasne, że wówczas większa jest szansa na to, że to, co najciekawsze, najgłębsze, najważniejsze nie zostanie wyrażone, a Ty stracisz okazję na budowanie bliskości.

Co więc możesz robić? Po pierwsze słuchać. Słuchanie to otwarcie uszu i zamknięcie buzi, nie komentuj, nie przerywaj, nie mów o sobie, nie zmieniaj tematu, nie pocieszaj, nie szukaj rozwiązań – na to jeszcze przyjdzie czas. Na razie daj mu się wypowiedzieć. Bądź blisko, patrz na niego, trzymaj przestrzeń – jak to się czasem mówi. Nie przyśpieszaj, nie ponaglaj, niech mówi. Jak się zatrzyma, zrobi pauzę – pozwól mu milczeć, daj szansę dopowiedzieć to, co ważne, a co zwykle czeka i sprawdza, czy może być przyjęte. Niektórzy mawiają, że najciekawsze rzeczy padają po ciszy. Dlatego nie czekaj na pauzę, by się wbić z odpowiedzią i nie szykuj swojej odpowiedzi, bo jeszcze nie wiesz na co. Na odpowiedź przyjdzie czas.

Pomocne może być czasami zapytanie o fakty i oddzielenie ich od interpretacji (tym zajmiemy się w kolejnej części), o uczucia i o potrzeby. Bo sednem naszych przeżyć są potrzeby i nazwanie ich, znalezienie ich, zobaczenie – daje nam to wolność wyboru w świadomości.

ZADANIE NA DZIŚ:

Zapytaj partnera lub inną bliską osobę (np. dziecko) o cokolwiek, co się ostatnio zdarzyło i usiądź w miarę blisko, na podobnej wysokości i po prostu słuchaj. Zobacz, jak inaczej niż zwykle płyną słowa tej osoby. Zapisz swoje wrażenia lub zapytaj tę osobę o jej wrażenia. Możecie także zrobić to ćwiczenie ze sobą nawzajem w umówionym czasie, np. 15 minut dla jednej osoby. Lub więcej. Lub duuużo więcej. Być może wtedy stanie się ten cud, na który czekamy w naszych relacjach?



EMILIA KULPA-NOWAK 

Jestem certyfikowaną trenerką Porozumienia bez przemocy (NVC), coachem i mamą dwóch cudownych nauczycieli, którzy zaprowadzili mnie do niezwykłego świata komunikacji, emocji, potrzeb i porozumienia. Pomagam rodzicom, parom i każdemu, kto tego chce - wprowadzać do swojego życia więcej przestrzeni, porozumienia i jasności oraz budować relacje oparte na zaufaniu, współpracy i zrozumieniu. Robię to poprzez warsztaty, konsultacje indywidualne i kursy on-line m.in. na temat poczucia własnej wartości, złości, wstydu i rozwoju osobistego w zgodzie z ideą Porozumienia bez przemocy. W moim kursie "Latawiec czy ptak?" wzięło udział już ponad 10 000 rodziców gotowych do wspierania swoich dzieci w rozwijaniu zdrowego poczucia własnej wartości. Tworzę platformę szkoleń NVCLab.pl - Laboratorium Porozumienia bez Przemocy oraz od ponad 3 lat szkolę i piszę dla wydawnictwa Virgo.