Terapia czaszkowo-krzyżowa pochodzi z osteopatii. Za jej ojca uważa się Williama Sutherlanda. początkowo wykonywana była tylko przez osteopatów jako „osteopatia czaszkowa” (ta dziedzina istnieje do dziś równolegle i zajmują się nią osteopaci).
W latach 70-tych XX wieku dr John Upledger zaczął uczyć tej terapii osoby nie mające wykształcenia medycznego, i by odróżnić ją od osteopatii czaszkowej nazwał metodę „terapia czaszkowo-krzyżowa”. Równolegle terapeuci tacy jak Rollin Becker czy James Jealuous rozwijali pracę Dr Sutherlanda w bardziej holistycznym podejściu, bliższym temu, jak Sutherland pracował w późniejszych latach swojego życia. Z czasem terapeuci tacy, jak Franklyn Sills i Michael Kern, zafascynowani holistycznym podejściem, rozwinęli biodynamiczną odmianę terapii czaszkowo-krzyżowej – nieinwazyjne, niemechaniczne podejście, które w ostatnich 30 latach stało się samodzielną dziedziną terapii, i obecnie ma opinię jednej z najdelikatniejszych i skuteczniejszych metod manualnego równoważenia całego organizmu i wspierania zdrowia i autoregulacji, co sprawdza się również w pracy z traumą.
Jest to taki rodzaj terapii, który wspiera klienta jednocześnie wymagając od terapeuty stałej obecności i ugruntowania – poprzez rozwijanie subtelnego czucia, uważności, neutralności, umiejętności utrzymywania szerokiej, bezpiecznej przestrzeni w relacji terapeutycznej i podążania za procesem.
Biodynamiczną terapię czaszkowo-krzyżową można wykonywać jako samodzielną specjalistyczną metodę terapii. Wybiera ją także wielu terapeutów zajmujących się ciałem, jako dodatkową specjalizację rozwijającą pogłębione czucie i uważność.
Podejście biodynamiczne jest nieocenionym wsparciem i często dodatkową specjalizacją dla osób, które są psychoterapeutami, logopedami, fizjoterapeutami, doulami, pracują z dziećmi z niepełnosprawnością albo ze spektrum autyzmu, lub są rehabilitantami, masażystami, albo po prostu – medytują, ćwiczą jogę, szukają dla siebie nowego zawodu i preferują podejście nieinwazyjne, gdzie nie ma mechanicznego oddziaływania i podąża się za naturalnymi rytmami organizmu.