Z biegiem lat coraz mniej uwagi przykładamy do tego, w jaki sposób się poruszamy, przez co nasz ruch staje się coraz bardziej schematyczny i mechaniczny. Wydaje nam się, że już „wiemy” jak się chodzi, siada, wstaje, schyla aby zasznurować buty. Korzystamy z wypracowanych wzorców ruchu, przestajemy poszukiwać, testować nowe sposoby ruchu. Tymczasem – jeśli nauczymy poruszać się w sposób organiczny, który jest zawsze żywy, nowy, adekwatny do okoliczności – możemy obudzić w sobie również nową jakość działania i myślenia, wykraczać poza krępujące nas wzorce i automatyzmy.
Jedną z metod pracy z ciałem jest tzw. metoda Feldenkraisa, która rozwija świadomość sensoryczną. Dzięki niej można odkryć z ilu możliwości nie korzystamy na co dzień i nauczyć się sięgać do tego niewykorzystanego potencjału. Efektem jest nie tylko zwiększenie sprawności i elastyczności ciała, lecz powrót do umiejętności organicznego uczenia się, tak, jak robiliśmy to w pierwszych latach życia. Ta forma pracy z ciałem pobudza kreatywność i pozwala odkrywać „nowe lądy” w obszarach, w których byliśmy przekonani, że wszystko już wiemy.
Tak rozumiana reedukacja ruchowa pomaga:
Metodę Feldenkraisa wykorzystuje się zarówno w pracy z osobami, które straciły możliwość satysfakcjonującego poruszania się (w wyniku wypadku, choroby czy bezruchu), jak również u osób w pełni sprawnych fizycznie, które pragną rozwinąć swój potencjał ruchowy, poruszać się sprawniej i z większą gracją.
